Pandora - recenzja

 
Tytuł: Pandora
Autor: Mike Carey
Tom: 1
Cykl: - 
Liczba stron: 414
Wydawnictwo: Otwarte

Szara cela bez okien i z jednym obrazkiem, łóżkiem oraz wózkiem, do którego jest wiązana to cały jej świat. Jej jedyną rozrywką są lekcje z ukochana nauczycielką - panią Justineau, na które z niecierpliwością czeka. Nie może się sama poruszać - no chyba, że po swojej małej celi, a na lekcje wożona jest wózkiem, do którego zostaje przywiązana przez jednego z żołnierzy, podczas gdy drugi celuje do niej z pistoletu. Poznajcie dziesięcioletnią Melanie i wkroczcie do jej świata.

A świat ten jest okropnym miejscem, ponieważ wszędzie wokół wałęsają się Głodni - osoby zarażone wirusem, które zachowują się jak zwierzęta. Nielicznym udało się przetrwać i poszukuję oni lekarstwa dla ludzkości na paskudy wirus. Zegar tyka - Głodnych przybywa, ale jak się okazuje nie są oni jedynym zagrożeniem dla ocalałych. Jaką rolę w tym wszystkim zagra Melanie? Co się stanie z jej ukochaną nauczycielką? Czy uda się wynaleźć lekarstwo?


Kilka razy widziałam tą książkę w księgarniach internetowych, ale okładka mnie odpychała na tyle, że nawet nie czytałam opisu. A szkoda! Bo kiedy już przeczytałam opis książki, od razu wiedziałam że muszę ją przeczytać. Kiedy tylko na znaku pojawiła się promocja, bez wahania zamówiłam Pandorę, zabrałam się za czytanie i... przepadłam! Książka jest niesamowicie wciągająca i pełna akcji.

Chociaż na początku nic nie wskazywało na to, że Pandora przypadnie mi do gustu. Po prostu dłużyło mi się czytanie i miałam wrażenie, że gdzieś to już było. Jednak po kilkudziesięciu stronach zmieniłam zdanie i nie mogłam się oderwać od lektury. To świetna opowieść o zombie i o przetrwaniu. Jest to historia o poświęceniu, załamaniu, miłości. Kilka razy byłam bliska łez (a raczej rzadko płaczę przy książkach), a na końcówce popłynęła łezka, lub dwie i do tej pory nie mogę uwierzyć, że to wszystko się tak zakończyło.

To jedna z tych książek, których chciałaby się zobaczyć kontynuację, albo prequel. Pandora nie pozwala o sobie zapomnieć. Czytając ją przeżywa się wiele emocji - od strachu, obrzydzenia do wzruszenia, albo szoku. Idealna pozycja dla fanów zombie, oraz dla tych, którzy chcą po prostu oderwać się od schematów i niekończących się wątków miłosnych (chociaż tutaj też się on pojawia, jednak jest bardzo dobrze wpasowany w fabułę i bardzo się cieszę że takowy wątek się pojawił). Autor stworzył kilka różniących się charakterem postaci - niektóre osoby bardzo polubiłam, a pewną panią znienawidziłam już od pierwszego momentu, w którym się pojawiła. W wolnej chwili warto przyjrzeć się tej książce. Polecam, nie zawiedziecie się! :)

Moja ocena: 9/10