Gone. Faza pierwsza. Niepokój - recenzja

Tytuł: Gone. Faza pierwsza. Niepokój
Autor: Michael Grant
Tom: 1
Cykl: Gone
Liczba stron: 530
Wydawnictwo: Jaguar  

Wyobrażaliście sobie kiedyś jakby wyglądał świat bez dorosłych? Pełen luz, brak szkoły, nieprzestrzeganie przepisów, całodzienne imprezy...

W Perdido Beach zniknęli wszyscy powyżej 15 roku życia. Na początku wszystko układa się dobrze, dzieciaki wierzą w to, że za kilka godzin zobaczą swoich rodziców i wszystko wróci do normalności.

Błąd.

Dorośli nie wracają, pojawiają się nowe dzieciaki z Coates Academy, które nieźle namieszają. W dodatku nie wszyscy są tacy jak dawniej. Krążą plotki, że niektórzy potrafią robić dziwne rzeczy. Że to mutanty i są niebezpieczni. Do tego tajemniczy stwór w kopalni, bariera otaczająca uwięzione dzieciaki (ETAP), Biczoręki...

Gone wywarło na mnie ogromne wrażenie. Niektóre części czytałam dwa razy (w styczniu) i efekt był taki sam jak za pierwszy razem - WOW! Wszystko jest dokładnie opisane, dzięki temu łatwo sobie wyobrazić świat, który wymyślił Michael Grant. Każda postać ma swój indywidualny charakter, każda jest inna, a przez to, że jest ich sporo, możemy nawet utożsamić się z niektórymi bohaterami.

Książkę czyta się bardzo szybko. Na początku każdego rozdziału mamy odliczanie czasu do jakiegoś ważnego momentu (który pojawia się na końcu książki). Oprócz tego mamy również dwie mapki - jedna przedstawia Perdido Beach, a druga - cały obszar ETAP-u. Dzięki mapkom możemy lepiej wyobrazić sobie miasteczko i krajobraz całego świata stworzonego przez autora. 

Gone to jedna z moich ulubionych serii. To historia, która opowiada o walce o przetrwanie. Nikt nie jest bezpieczny, nawet małe dzieci muszą nosić przy sobie broń. Dzięki lekturze dowiadujemy się ile człowiek jest w stanie poświęcić dla innych, jak władza może pomieszać w głowie, do czego może doprowadzić brak tolerancji i, że świat bez dorosłych nie byłby taki wspaniały jak może się wydawać.

Historia na długo zapada w pamięć. Niektóre wątki były nudnawe, ale było ich niewiele. W późniejszych tomach pojawiają się dość drastyczne, odrażające sytuacje, ale dzięki nim możemy lepiej wczuć się w książkę. Takie zdarzenia pokazują jak wygląda życie w ETAP-ie, jak ciężko jest dzieciakom, jak trudno przetrwać.

Jest to jedna z moich ulubionych serii i zapewne jeszcze kiedyś po nią sięgnę. Polecam serdecznie i uważam, że naprawdę warto zapoznać się z twórczością pana Granta.

Moja ocena: 8/10